Κάποτε οι χώρες καταλαμβάνονταν με τα όπλα και με πολέμους. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει, είναι προτιμότερη η κατάκτηση με οικονομικά μέσα. Είναι περισσότερο "επικοινωνιακή" και πιο αποτελεσματική σε σχέση με την μέθοδο της εισβολής. Πρώτοι διδάξαντες οι αμερικάνοι που μετά τον Β ΠΠ επέκριναν την κυριαρχία τους με τα οικονομικά προτεκτοράτα που εγκατέστησαν ανά τον κόσμο. Τώρα αποφάσισε φαίνεται και η Γερμανία να τους μοιάσει. Με όχημα την ΕΕ και το ευρώ έχει μπει σε εφαρμογή το σχέδιο υποδούλωσης της πατρίδας για τα επόμενα 100 χρόνια.
Ας δούμε τις βασικές αρχές της οικονομικής υποδούλωσης:
1) Καταργούνται κάθε είδους δασμοί και φόροι που προστατεύουν την Εθνική παραγωγή. Αποτέλεσμα: Τα Ελληνικά προϊόντα δεν είναι πλέον ελκυστικά, γιατί τα εισαγόμενα έχουν πλέον πολύ χαμηλότερη τιμή. Ο παραγωγικός ιστός της χώρας που είναι η ραχοκοκκαλιά της οικονομίας, αποσυντίθεται.
2) Η απώλεια εσόδων που προκαλείται από την διάλυση της παραγωγής αντικαθίσταται από τα "Κοινοτικά Πακέτα Στήριξης". Ουσιαστικά οι πλούσιες χώρες του βορρά επιδοτούν την Ελλάδα με χρήματα. Ξέρουν πολύ καλά ότι αυτά τα χρήματα θα τα πάρουν πίσω στο πολλαπλάσιο γιατί θα χρησιμοποιηθούν για να αγοραστούν τα προϊόντα που εξάγουν. Έτσι εξασφαλίζουν ανάπτυξη και αύξηση της απασχόλησης για τις πλούσιες χώρες, ενώ η Ελλάδα μετατρέπεται σε επαίτη των επιδοτήσεων.
3) Με ρατσιστικές πολιτικές (συμφωνία Δουβλίνο ΙΙ) της Ε.Ε., η Ελλάδα μετατρέπεται σε χώρο συγκέντρωσης λαθρομεταναστών. Με αυτό τον τρόπο οι πλούσιες χώρες του βορρά πετυχαίνουν έτσι διπλό στόχο: απαλλάσσονται από τους ανεπιθύμητους, τους οποίους φορτώνουν σε μας, και ταυτόχρονα μεταθέτουν το κόστος φύλαξης των συνόρων και διαχείρισης στην Ελλάδα.
3) Με ρατσιστικές πολιτικές (συμφωνία Δουβλίνο ΙΙ) της Ε.Ε., η Ελλάδα μετατρέπεται σε χώρο συγκέντρωσης λαθρομεταναστών. Με αυτό τον τρόπο οι πλούσιες χώρες του βορρά πετυχαίνουν έτσι διπλό στόχο: απαλλάσσονται από τους ανεπιθύμητους, τους οποίους φορτώνουν σε μας, και ταυτόχρονα μεταθέτουν το κόστος φύλαξης των συνόρων και διαχείρισης στην Ελλάδα.
4) Αφαιρείται η δυνατότητα άσκησης δημοσιονομικής πολιτικής. Το μεγαλύτερο κόλπο, η μεγαλύτερη απάτη στην οποία πέσαμε θύματα συλλογικά, είναι η αντικατάσταση της Δραχμής με το Ευρώ. Στα χρόνια της οικονομικής ανάπτυξης η υιοθέτηση του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος φάνταζε σαν εκπλήρωση των υποσχέσεων του "εκσυγχρονισμού". Στην πραγματικότητα ήταν το τελικό στάδιο στην οικονομική υποδούλωση. Τώρα πλέον χωρίς παραγωγική βάση, με οικονομία βασιζόμενη αποκλειστικά σε επιδοτήσεις, και χωρίς δυνατότητα παρέμβασης στην νομισματική πολιτική, η παράδοση στην υπερχρέωση ήταν απλά θέμα χρόνου. Και πράγματι, έχοντας πρόσβαση σε δανεισμό με πολύ χαμηλά επιτόκια (χάρις στην είσοδο στην ΟΝΕ) και με τα ελλείμματα να αυξάνονται συνεχώς λόγω του ελλείμματος που δημιουργούν οι καλπάζουσες εισαγωγές, αυτή η πολιτική ακολουθήθηκε με κλειστά μάτια, από όλες τις κυβερνήσεις. Η οικονομία μπήκε στον "αυτόματο πιλότο", εισαγωγές, ελλείμματα, δανεισμός. Φαύλος κύκλος, που όσο η παγκόσμια οικονομία βρισκόταν σε ανάπτυξη, κρυβόταν επιμελώς σε συνδυασμό και με τα μαγειρεμένα στοιχεία.
Με την πρώτη κρίση, ολόκληρο το κατασκεύασμα κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος.
Ήταν η στιγμή που τα γεράκια περίμεναν. Όρμησαν πάνω στην Ελλάδα για να πάρουν όλα όσα τους ενδιαφέρουν με αντάλλαγμα... την μη χρεωκοπία της χώρας! Πράγμα που είναι φυσικά αστείο, γιατί το μόνο που τους ενδιαφέρει στην πραγματικότητα είναι να αποφύγουν την χρεωκοπία των δικών τους τραπεζών που έχουν εκτεθεί στα Ελληνικά ομόλογα. Χάρις στην πουλημένη κυβέρνηση και τα πρόθυμα παπαγαλάκια της, έχουν καταφέρει να περάσουν την γραμμή ότι η διάσωση των ξένων τραπεζών είναι η διάσωση της Ελλάδας!
Ενώ στην πραγματικότητα έχουν για άλλη μια φορά μονά-ζυγά δικά τους. Μας δανείζουν από την μία για να τα πάρουν πίσω από την άλλη, και μάλιστα με τόκο. Και ταυτόχρονα επιβάλλουν νέους σκληρότατους όρους που μειώνουν την Εθνική Κυριαρχία, ενώ ταυτόχρονα μας υποχρεώνουν να ξεπουλήσουμε τον όποιον Εθνικό πλούτο έχει απομείνει.
Οδεύουμε έτσι ολοταχώς για μια Ελλάδα-προτεκτοράτο, χωρίς Εθνική κυριαρχία, χωρίς Εθνικό πλούτο, χωρίς δυνατότητα λήψης αποφάσεων πέραν αυτών που έρχονται έτοιμες από το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα. Το πειραματόζωο της Νέας Τάξης, που οι πολίτες μετατρέπονται σε κολίγους που δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί χωρίς να διαμαρτύρονται γιατί οι λαθρομετανάστες καραδοκούν να κάνουν την ίδια δουλεία με λιγότερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου